Naruszenie nietykalności cielesnej

Każdy człowiek ma prawo do wolności, również w sferze cielesnej. Wolność ta oznacza, że nikt nie może, jeżeli nie wyrazimy na to zgody, naruszyć naszej przestrzeni osobistej. Zatem wbrew naszej woli nikt nie może nas dotknąć, a tym bardziej uderzyć. Z uwagi na to każdy ma prawo oczekiwać od osób trzecich, aby tę wolność szanowali. Każdy człowiek ma prawo samodzielnie decydować o tym, czy zgodzi się na ingerencję innych osób w sferę swojej cielesności. W przypadku niestosowania się do tego i naruszaniu naszej nietykalności cielesnej, z pomocą przychodzi ustawodawca, który przewidział odpowiedzialność karną dla sprawcy tego naruszenia. Naruszenie nietykalności cielesnej stanowi bowiem przestępstwo. O tym czym jest naruszenie nietykalności cielesnej, co grozi za popełnienie tego przestępstwa oraz co zrobić, jeżeli ktoś naruszy naszą nietykalność cielesną dowiesz się z niniejszego artykułu.

Naruszenie nietykalności cielesnej – czym jest?

Zgodnie z art. 217 § 1 Kodeksu karnego „Kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku”. Naruszenie nietykalności cielesnej stanowi zatem przestępstwo, którego popełnienie skutkować może skazaniem sprawcy na karę grzywny, ograniczenia wolności, a nawet pozbawienia wolności nawet na 1 rok. Naruszenie nietykalności cielesnej może przybrać wieloraką postać. W każdym jednak przypadku będzie to działanie polegające na fizycznej ingerencji sprawcy w nietykalność cielesną pokrzywdzonego. Jako przykład zachowań naruszających tę nietykalność można podać:

• uderzenie;
• popchnięcie;
• oplucie;
• szarpanie;
• oblanie płynem;
• spoliczkowanie;
• pocałowanie/przytulenie kogoś wbrew jego woli;
• przewrócenie kogoś.

Co ważne, aby stwierdzić, że doszło do popełnienia przestępstwa naruszenia nietykalności cielesnej nie musi wystąpić żaden skutek. To znaczy nie muszą wystąpić fizycznie na ciele jakieś ślady tego naruszenia, np. zadrapanie, siniak czy wypalenie dziury w ubraniu w przypadku oblania jakąś żrącą substancją. Sprawca będzie bowiem odpowiadał już za sam swój czyn, np. popchnięcie i przewrócenie nas, bez względu na to czy w wyniku tego działania rzeczywiście doznamy jakiegoś urazu.

Ktoś naruszył moją nietykalność cielesną – co zrobić?

Naruszenie nietykalności cielesnej jest przestępstwem ściganym z oskarżenia prywatnego. Oznacza to, że aktu oskarżenia co do zasady nie będzie wnosił prokurator, a sam pokrzywdzony. Pokrzywdzony przestępstwem powinien zatem sporządzić prywatny akt oskarżenia, a następnie wnieść go do właściwego Sądu. W takim wypadku uczestniczy on w postępowaniu w charakterze oskarżyciela prywatnego. Sądem właściwym do wniesienia takiego aktu będzie co do zasady Sąd miejsca popełnienia przestępstwa. Prywatny akt oskarżenia nie jest bardzo sformalizowanym pismem. Wystarczy, że pokrzywdzony zawrze w nim:

• oznaczenie Sądu, do którego składane jest pismo;
• dane oskarżonego (imię, nazwisko, adres, e-mail);
• określenie zarzucanego oskarżonemu czynu;
• wskazanie dowodów na poparcie oskarżenia.

Należy pamiętać, że każde oskarżenie należy dostatecznie poprzeć, a więc zebrać wszystkie możliwe dowody świadczące o tym, że do naruszenia naszej nietykalności cielesnej rzeczywiście doszło. Dowodami takimi mogą być na przykład zdjęcia, nagrania czy zeznania bezpośrednich świadków tego naruszenia. Jest to o tyle istotne, że w prywatnym akcie oskarżenia pokrzywdzony musi w sposób należyty udowodnić, że do przestępstwa rzeczywiście doszło Co więcej, pismo będące prywatnym aktem oskarżenia należy opłacić. Obecny koszt takiego pisma to 300 zł, które wpłacić należy na rachunek bankowy Sądu, do którego wnosimy prywatny akt oskarżenia w sprawie o przestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej.

Termin na wniesienie prywatnego aktu oskarżenia

Jeżeli ktoś naruszył naszą nietykalność cielesną i chcemy złożyć do Sądu prywatny akt oskarżenia należy to, podobnie jak w przypadku zniesławienia czy znieważenia, zrobić w ciągu roku od dnia, w którym dowiedzieliśmy się o osobie sprawcy, tj. poznaliśmy tożsamość tej osoby i wiemy kim ona jest. Termin ten w każdym przypadku nie może być jednak dłuższy niż 3 lata od dnia popełnienia przestępstwa. Zachowanie tych terminów jest bardzo istotne, bowiem po ich upływie przestępstwa prywatnoskargowe, do których zaliczamy właśnie naruszenie nietykalności cielesnej, ulegają przedawnieniu. Przedawnienie w tym przypadku oznacza po prostu, że przestępstwo to nie może być później ścigane, a więc de facto jego sprawca pozostanie bezkarny.

Podsumowując, jeżeli ktoś naruszy naszą nietykalność cielesną, jako pokrzywdzeni powinniśmy wnieść do Sądu prywatny akt oskarżenia, w celu ukarania sprawcy, a także zadośćuczynienia naszej krzywdzie. Należy zebrać jednak wszystkie dowody potwierdzające, że do tego przestępstwa, tj. naruszenia naszej cielesności w ogóle doszło. Ponadto należy pamiętać, że uprawnienie do wniesienia takiego aktu ograniczone jest terminem. Dlatego w sytuacji, gdy zostaliśmy pokrzywdzeni przestępstwem naruszenia naszej nietykalności cielesnej warto zwrócić się do profesjonalnego pełnomocnika, który udzieli fachowej porady prawnej i pomoże sporządzić prywatny akt oskarżenia.